Acaba bir insan hayatı boyunca kaç fotoğraf makinesine sahip olabilir? Tabi hızla gelişen teknolojiye ayak uydurmak için sürekli yenileyenlerden bahsetmiyorum ya da koleksiyonculardan.
İlk makinemi sanırım ilkokul-4'teyken babam almıştı. Fotoğraf makinesi hep çok istediğim bir şey olmuştu ama aramıza hep bir şeyler girdi malesef. İlk makinemle ne kadar çekim yaptım hatırlamıyorum ama kısa bir zaman içinde makinemi tatile giderken ödünç isteyen yengeme verdim. Malesef kötü talih o zamandan başladı. İlk makinem o gezi sırasında çalındı. Yengem sağolsun aynısından bana hemen alıverdi.
2. makinem Ortaokul-3 voleybol gruplarında gittiğim Ordu'da çektiğim güzel fotoğraflarla beraber orada kaldı. Unutmuşum orada meğersem :( Tabi o zamanlar aklım beş karış hava da olduğundan.
Sanırım sonra babam bana foto makinesi almadı uzun bir süre, taki üniversiteye gidene kadar. Ya da Lise 2 deyken falan da olabilir. Neyse velhasıl 3. makineyi da aldım. Sonra gel zaman git zaman 3. makinayı bir kuzenime ödünç verdim. Hoop o da makineyi düşürüp bozmasın mı. Yapılamayınca 4. yüde kuzenim almış oldu bana. o makinayla üniversite de bayağı bi fotoğraf çektim sanırım. Herhalde en uzun soluklu fotoğraf makinem oldu. Tabi bu sırada yeni dijital fotoğraf makinaları çıkmaya başladı. Canım bir taraftan onlardan almak istiyor bir taraftan da bu kaçıncı makine olacak alma diyor. Tabi artık bunca makina serüveninden sonra artık bende makine alacak halde kalmamıştı zaten. Neyse sonra iş hayatına adım attım tabi iş gezileri de başladı. Ben inat ettim makine almadım ama kardeşimin makinesiylen fotoğraflarını çekmeye devam ettim. 4 numara rahmetli şu an nerde bilmiyorum sanırım eski eşyalarımın arasında bir yerdedir.
Neyse sonra tabi bi yere kadar sabredebildim ve en son olarak kendime dijital küçük bir makine aldım uzun araştırmalar sonunda. Onunla çok mutlu mesuttuk. Üzerine çok titredim aman çalınır, düşer,bir yerde unuturum diye. Sanırım onu kullanalı da 3 sene oldu ya da olmadı ama o artık şimdi yok. Muhtemelen biz tatildeyken eve gelen temizlikçi tarafından alındı (çalındı demeyi kendime yediremiyorum). Evet bir tatil sonrası olabilecek en can sıkıcı şey başımıza geldi. Bir kaç ufak ama anısı olan ve sevilen parçayla beraber makinem de gitti. Son bir umut acaba ofistemidir diye baktım ama malesef ofiste de yoktu. Bir daha fotoğraf makinesi mi? Almıyım ne de olsa yok oluveriyorlar. Evde de kocamanlarından var zaten onla idare edicem artık. Bana ait olmayınca başına da birşey gelmez ne de olsa :)
fotolar: www.ssplprints.com/image.php?id=115167,
designerinpajamas.wordpress.com/category/photography/
Yorumlar
Yorum Gönder