...................

dün ne kadar güzeldim değil mi?
bugünse bir o kadar kötüyüm.

ne güzel dün akşam evimiz için ilk market alışverişimizi yaptık.
meyve-sebze reyonunda çarliston biberleri görünce mutluluktan havalara uçtum.
libya'da yok bu biberlerden. bütün sivri biberler çok acı ve hep kopkoyu renkli.
biberlerin hatrına sabah erken kalkıp menemen bile yaptım ki normalde yataktan hiç kalkamam, kocamın zoruyla kahvaltı yaparım. Kahvaltıyı da o hazırlar.

düşündüm tabi 2 ay öncesinde nerdeydik şimdi nerde.
ordaki insanlar ne haldeydi acaba.
karşı komşunun küçük kızları akşamları bizim gelmemizi bekler, geldiğimizi anlar anlamaz balkona çıkar ve uzun bi el sallama merasimi yaşardık.
şimdi ne okula gidebiliyorlardır, ne bişey.

az öncede ordaki şöferlerimizden birinin vurulduğu haberi geldi bize.
koca bir taş oturdu içime.

benimse az önceye kadarki en büyük derdim internette gezinip güzel bir çay, şeker kavanozu bulmaktı.
hayat ne kadar acı, acımasız.
savaş çok kötü çok.
yo yo, insanlar çok kötü çok.