Bir iş gününü bitirmek o kadar zor ki benim için uzun zamandır.
İşini sevmeyerek yapanlardan olacağım hiç aklıma gelmezdi.
Aslında bazen bir şeyi yaparken zaman bile nasıl geçiyor anlamıyorum.
Yani bazen 'ya acaba yaptığım işten zevk alıyo muyum ben de sadece şımarıklık mı yapıyorum diye kendime soruyorum.
Yaa o kadar kararsız bir insanım ki zevk alıp alamadığıma bile karar veremiyorum.
Aslında burdaki sorunun boyutu biraz daha faklı...
İnsanlar var etrafımda ve cidden sinirimi bozuyorlar öyle ki etrafımda benle alakasız konuşsalar dahi gıcık oluyorum.
Duymamazlıktan ya da umursamamazlıktan gelemiyorum.
Yani artık sabrımın doruklarında geziniyorum, her an patlayabilir durumdayım.
Kendimi kasıp sıkıp duruyorum bu yüzden bütün gün.
Aslında bunları yazmayacaktım, arada daralıyor ediyor ama burda daha fazla iç karartmamak için yazmıyordum uzun süredir.
Kendi kendimi telkin edip duruyordum, gözlerimi kapıycam açıcam ve bu süre geçecek bitecek diye bilinçaltıma işliyordum ki acı çekmeyeyim. Burda geçen günlerden daha fazla zevk alabileyim, sevdiceğimi de üzmeyeyim güllük gülistanlık yaşayıp gidelim. Yakın tarih tatil,izin planlarını da yapalım. Hemencik geçsin zaman.
Bir de memur olmaya karar verdim. Zaten devlet baba da kollarını açmış beni bekliyor. Ama dedi ki gene de gel seni biz bi kaç sınava sokalım. Bu sınavlar içinde Tr de olmam gerek. Onlara da nasıl gidip gelecem gibi sıkıntılarım var bir yandan da. Sınavlara herkes harıl harıl çalışıyor kurslara felan gidiyor, ben valla bir test kitabı bile almadım daha... nasıl bir özgüvenim var siz düşünün.
Neyse dün gene ani bir haber geldi işsel durumlarla ilgili, bu sefer de pat diye acaba benim Türkiye'ye dönmem mi gerek oldu. Bu da hoşuma gitmedi. Ayrılık hiç işime gelmedi. Kim ister ki ayrı kalmak. Yani ne öyle ne böyle. Karışık kuruşuk her zaman ki gibi.
İyisi neyse o olsun hep diyorum ama içimden de ...kaderrr kahpe kader... diye şarkı söyleyen biri var susturamadığım. Hemen gene bi sürü senaryo yazdım kafamdan.
Başımın ağrısından ölebilirim...
Yorumlar
Yorum Gönder