Hellö

Ofiste artık kalıcı görünmekteyim ya evdeki ıvır zıvırlarımı getirmeye başladım yavaştan. 

Bahçede de ağaçlar çiçek vermeye başlamışken dedim bir dal kırayım koyayım masaya ama kıyamadım.

Daha hepsi de açmamıştı zaten. Dalları gözükmeyecek kadar açınca belki ona farkettirmeden kırarım küçük bir dalını.

Türkiye'ye gelince bayağı bi dağıldım ancak toparlanma evresindeyim, koşuşturmacalar yapılacaklar peşimi bırakmıyor. Mayıs'ta her şey daha rahat olacak diye bir umudum var. Daha düzenli daha planlı. 

Sanırım bu aralar beni en çok mutlu eden şey ne Ankara'ya gelmek, ne sevdiklerimle ne de evimle özlem gidermek, verdiğim kiloların ve kararlıkla devam ettiğim diyet cidden iyi geldi bana. Hayır çok kilolu olduğumdan değil psikolojim ne kadar sapıttıysa gene mutsuzluklardan mutsuzluk kararsızlıklardan kararsızlık beğenmek modunda olduğumdan bir keyif yapamadım. Ama bitti gitti cidden. Yapacağım şeyler bitince onlarda bitti, ta ki yeni bir karar ve kararsızlık durumuna kadar.