Bu satırları yazan insanın şu anda 21 aylık bir çocuğu var.
Hamilyken tam 30 kilo aldı, "Yuh, ne yedin o kadar" naraları kulağımı çınlattı şu an. 56 kiloluk bir çıtır oldu 86 kilo.
Neyse efendim emzirme felan filan derken 1 yılın sonunda 63 lere düşebildik nihayetinde ama sıfır sporla görüntü 75 felan, görüntüyü siz tahmin ediverin.
Sonra hemen bu blogdaki motivasyon yazılarını okuyup diyetle 56 lılara düştük çok şükür. Ama ara verip de gene cozutunca kilo almaya başladım. Şimdi yaz gelmişken gene bir operasyon çekiyorum kendime. Neyse bu işin hikayesi tabi.
Diyet yaparken aslında ben çok kararlı ve de hiç de strese girmeyen bir insanım. Yalaaannnn,
Azıcık sinirli oluyorum tamam.
Neyse şimdi size diyetteyken sinirli olmamak ve mutlu olmak için bir numaralı kuralı söylüyorum.
"Diyette olduğunuzu etrafınızdaki kimseye söylemeyin"
Bir etrafınızdakilerle sürekli diyet muhabbeti yapmamış oluyorsunuz, böylece aklınız hep diyette olmuyor.
İki sürekli "ayy bişey olmaz bi lokma ye" ciler ortadan kalkıyor.
Üç "ooo sen hani diyetteydin, koca pizzayı yedin"ciler olmuyor. Kardeşim 3 haftanın sonunda bi pizza yedim yani sanane.
Dört "hıımmm bu kadar haftada az vermişsin ya"
"ya sen niye diyet yapıyosun ki gayet iyi böyle"
"sporsuz olmaz ama"
"diyetten sonra da insan verdiği kiloları daha çabuk alıyo ama" vs....
Bunların hiçbirni duymuyorsunuz ve inanın ki her şey çok daha kolay oluyor.
Peki ben bunun yerine ne diyorum.
Yaa öğlen çok yedim acıkmadım daha,
Hastayım midem kötü.
İçkiyi reddetmek için de, tabi ki antibiyotik kullanıyorum :)
Hadi byee.
İyi diyetler...
Diyette değilim sağlıklı besleniyorumcuları da ayrı bir kucaklıyorum.
Special thanks to Mevsimlerden Roma
Yorumlar
Yorum Gönder