Şu aralar yüzünden mutsuzluk akan biri varsa o da benim. Gerçi oğlum da olabilir.
Meğersem kendini ne kadar hazırlasan da çocuğun okula başlama süreci çok yıpratıcıymış.
Mümkünse kimse bana eee kreş nasıl gidiyo diye sormasın.
Geriçi onu geçtim, çocuğa okula başladın mı okulunu seviyosun diye hiç sormasın.
5. günde yıldım resmen. Evde mutsuz bir çocuk. Kim bilir kafasından neler geçiriyo.
Bugüne kadar her dediği yapılmış ama sonra zınk diye bir programa uyması gereken yabancı bir ortama giren,tanımadığı kişilere alışmaya çalışan daha dünyada 3 yılını bile tamamlamamış bir insan yavrusu. Haa 3 yılını tamamlasa sonuç değişir miydi sanmıyorum ama gene de bilmiyorum tabi.
Hadi kendim dik durmaya çalışıyorum diyorum, sonra ordan biri birşey soruyor okulu kötülüyor, ondan sonra benim devreler kopuyo tabi. Ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. Çünkü gece yatmadan önce bıcır bıcır konuşan oğlum düşünceli düşünceli bakıp bir türlü uykuya dalamıyor. Sonra bana Anne ben okula gitmiycem seni beni babaneye götürmen gerek diyor. Ben orada doymuyorum diyor. Yani bizi nereden vuracağını çok iyi biliyor. Çünkü bana büyük tabak vermediler diyor. Diyorum doymadıysan tekrar isteseydin, bak büyük tabak veremezler onlar kırılır diyorum. O zaman plastik versinler diyor. Hiç televizyon izleyemedim diyor. Balıklara hiç yem veremedim diyor. Ben anlatıyorum da anlatıyorum sonra nihayet huzurla uyuyor. Ama sabah tabi arabaya biner binmez ben okula gitmiycem deyip ağlamaya başlıyor.
Tek dileğim bir an önce onun ve bizim alışmamız.....
Meğersem kendini ne kadar hazırlasan da çocuğun okula başlama süreci çok yıpratıcıymış.
Mümkünse kimse bana eee kreş nasıl gidiyo diye sormasın.
Geriçi onu geçtim, çocuğa okula başladın mı okulunu seviyosun diye hiç sormasın.
5. günde yıldım resmen. Evde mutsuz bir çocuk. Kim bilir kafasından neler geçiriyo.
Bugüne kadar her dediği yapılmış ama sonra zınk diye bir programa uyması gereken yabancı bir ortama giren,tanımadığı kişilere alışmaya çalışan daha dünyada 3 yılını bile tamamlamamış bir insan yavrusu. Haa 3 yılını tamamlasa sonuç değişir miydi sanmıyorum ama gene de bilmiyorum tabi.
Hadi kendim dik durmaya çalışıyorum diyorum, sonra ordan biri birşey soruyor okulu kötülüyor, ondan sonra benim devreler kopuyo tabi. Ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. Çünkü gece yatmadan önce bıcır bıcır konuşan oğlum düşünceli düşünceli bakıp bir türlü uykuya dalamıyor. Sonra bana Anne ben okula gitmiycem seni beni babaneye götürmen gerek diyor. Ben orada doymuyorum diyor. Yani bizi nereden vuracağını çok iyi biliyor. Çünkü bana büyük tabak vermediler diyor. Diyorum doymadıysan tekrar isteseydin, bak büyük tabak veremezler onlar kırılır diyorum. O zaman plastik versinler diyor. Hiç televizyon izleyemedim diyor. Balıklara hiç yem veremedim diyor. Ben anlatıyorum da anlatıyorum sonra nihayet huzurla uyuyor. Ama sabah tabi arabaya biner binmez ben okula gitmiycem deyip ağlamaya başlıyor.
Tek dileğim bir an önce onun ve bizim alışmamız.....
Yorumlar
Yorum Gönder