1 yazar 2 kitap - Tezer Özlü

Çocukluğun Soğuk Geceleri'ni Şubat ayında bir yolculukta bir çırpıda bitirmiştim. Daha ben doğmadan yazdığı bu kitap içinde o kadar çok ben barındırıyordu ki inanamadım.

Sonra bir heves Yaşamın Ucuna Yolculuk'u aldım elime ama o bir ay kadar süründü elimde. Tabi buna sebep hiç seyahate çıkmamam da geliyor olabilir. Ama elim çok gitmedi, neyse ki tatilde aldım elime ve bitirebildim. Çok derli toplu olmaması biraz beni yordu ve akıcı bir şekilde okuyamadım sanırım. Gene de ruhuma dokundu, içimi daralttı, üzdü, neden sorularını sordurdu durdu....

"Dünya nasıl olması gerekiyorsa, öyle. Kendi kendini kurtaramayanı hiç kimse kurtaramaz."

"Sen günlere bir şeyler getirmedikçe, günler sana hiç bir şey getirmiyor. "

Bu sözler bu kadar doğru olmak zorunda mı acaba...yani insan bazen cidden elini kıpırdatmadan bir şey olsun istiyor ama olmuyor işte hiç bir zaman olmuyor.

Bu arada ilk alıntı sanırım  Pavese'den yanlış hatırlamıyorsam...... Acaba onu da okusam mı ruhum alır mı?

Diğer alıntı ise Italo Svevo'dan olmalı.... Ona da bir şans verebilirim zamanı gelince.





Yorumlar